Blogs van Henriëtte

Planten die graag samenwonen

Planten lijken solitaire wezens maar niets is minder waar. Planten reageren op elkaar, verzorgen elkaar en vormen zowel boven als onder de grond een ecosysteem met andere wezens zoals schimmels. Er zijn zelfs planten die graag samenwonen. Dat zijn de epifyten.

Een Epifyt is een plant die groeit bovenop een andere boom of plant. Dat kan op de schors, in de schors of bovenop een blad. Wat de epifyt zo bijzonder maakt is dat ze geen voedingsstoffen onttrekt aan de plant of boom waar ze mee samenwonen. Het is geen parasiet, die trekken hun voeding wel van een plant of boom weg. Een epifyt zoekt alleen maar woonruimte, letterlijk een plekje om te ‘wortelen’. Bekende vormen van epifyt zijn korstmossen , tillandsia , maar ook de phalaenopsis orchidee en de blauwvaren phlebodium en anthurium. De wortels zijn vaak luchtwortels (voor meer over luchtwortels zie de blog over de orchidee). Een van de bekendste epifyten is wel de maretak, hoewel die het eerste levensjaar wel voeding aan de gastheer onttrekt omdat die dan nog te klein is om zichzelf te voorzien.

De meeste epifyten komen voor in het regenwoud waar de grond gevuld is met dikke laag humus bladeren en mossen, waar de takken van de bomen vaak omslingerd zijn door lianen en mossen weelderig groeien. De hoge luchtvochtigheid en de gassen van ontbindende bladeren bieden al het nodige voedsel voor een epifyt. Wat betekent dit voor het houden van deze planten in de huiskamer? Zijn dit wel planten die in de huiskamer kunnen gedijen?

Ja, dat kunnen ze zeker! En gelukkig maar want het zijn prachtige planten. Dus hoe verzorg een epifyt? Het begint met vocht, logisch want de meesten komen uit het regenwoud. Sproeien is bij deze planten een must. En het gezond houden van de wortels. Dat is nog een hele kunst. Bijvoorbeeld de Phalaenopsis wordt graag in een licht-doorlatende pot gezet. Ze hebben immers luchtwortels, die horen thuis in de vrije lucht en niet helemaal in de aarde verstopt te worden. Sommige epifyten hebben wel grond nodig en ook nog eens speciale grond, zoals de Phalaenopsis orchidee. Die groeit van nature in de oksel van bomen. Voor in de huiskamer heeft deze orchidee potgrond nodig van humus componenten en brokjes hout, die houden de grond luchtig. Dat geldt ook voor de Anthurium en de Schlumbergera. Die laatste wordt ook wel Lidcactus genoemd. Die naam is heel verwarrend. Een cactus wil je immers in de cactusgrond zetten. Niet de Lidcactus dus. Ze staan in ons plantenhuis heel eigenwijs in de orchideeëngrond en doen het daar heel goed in.

Is speciale potgrond echt belangrijk voor planten die vooral luchtwortels hebben? Kunnen ze niet gewoon in universele potgrond? Dat is echt niet aan te raden. Doordat de grond vochtig moet worden gehouden kan de grond snel verzuren. Gewone potgrond vervormt zich ook gaandeweg in een dikke compacte brok die de wortels uiteindelijk verstikken. Daarom gebruiken we in het plantenhuis Anthurium grond. Die grond bestaat uit een humusrijk luchtig mengsel waar planten afkomstig uit het regenwoud goed op gedijen. Nu nog op zoek naar de boomstammen. Dan kunnen we de Tillandsia bijvoorbeeld aan een stukje hout of een tak hangen. Zo kunnen we alle epifyten met het plantenhuis verbinden!

« Naar home « Naar Blogs | Blogs van Henriëtte

Wist je dat ...?

De bladeren van sommige waterplaten wel 2,5 meter doorsnee kunnen hebben en wel 45 kilo gewicht kunnen dragen.